Enrico Fermi

Waar zijn ze dan? Zoiets ongeveer zou natuurkundige Enrico Fermi in 1950 hebben gezegd tegen een paar collega's. Waar zijn ze dan, al die geavanceerde buitenaardse beschavingen die zouden moeten bestaan, gezien de ouderdom en de uitgestrektheid van het universum? Dit conflict tussen veronderstelde waarschijnlijkheid en het ontbreken van bewijs staat bekend als de Fermi-paradox.

Onze beschaving

Natuurlijk zijn er intussen veel antwoorden bedacht op de vraag van Fermi. Maar het is lastig om die antwoorden te toetsen; want we kennen maar een enkele min of meer intelligente beschaving. Dat is de menselijke beschaving, woonachtig op de planeet die we aarde noemen. We kunnen niet vergelijken; we hebben geen enkele referentie aan andere beschavingen, elders in de kosmos. Wel kunnen we onze eigen beschaving beoordelen op vaardigheden om buitenaardse contacten te leggen.

Onze ruimtevaart

De aardse ruimtevaart is piepjong. Het heeft mensen nog niet verder gebracht dan de maan, dankzij een krachtsinspanning die het uiterste vroeg van het menselijk vernuft. Met het zoeken naar signalen van buitenaards leven is onze beschaving nog maar kort geleden begonnen. En tot nu toe hebben onze wetenschappers nog niet beet gehad. Geduld, geduld, zouden we onszelf dan kunnen voorhouden; dit is een zaak van lange adem. En dat is het waarschijnlijk ook. Maar met geduld, hoogwaardig onderzoek, grote technische inspanningen  en aanzienlijke investeringen zouden we een eind kunnen komen.