Het delen van graffity komt goed uit de verf op een egaal witte ondergrond. De stijlen zijn divers; voor elk wat wils.  Deze foto is dan ook niet voor niets gekozen.

Wie deze digitale poort volgt,  ziet het direct. Want op deze plek toont ons proefkonijn wat hij wil delen, en ook hoe. Dat is belangrijk. Want delen gaat beter en is leuker als je het doet op je eigen manier.

In mijn dioptisch brein zijn de bewuste denkprocessen het sterkst ontwikkeld. De meest voor de hand liggende reden hiervoor is, dat mijn onbewuste denkprocessen in één of meer opzichten atypisch zijn. Het betekent ook dat mijn sociale omgang met andere mensen ongetwijfeld wat atypisch is. Het spontane sociale delen bijvoorbeeld, zoals veel mensen dat in kleinere of grotere kring laten zien, is zeker niet een van mijn sterkste kanten. 

Daar staat tegenover dat ik het delen van mensen onderling tot op zekere hoogte kan analyseren en ontleden. Aan deze rationele benadering kunnen mogelijk zinnige conclusies en aanbevelingen    worden verbonden. Daarbij komen ongetwijfeld fundamentele vragen om de hoek kijken. Waarom delen mensen onderling, of waarom doen ze het soms ook juist niet? Er vanuit gaande dat dat er is, wat is de zin, het nut, het belang en/of de noodzaak van delen met elkaar? En als het menselijk delen inderdaad waarde heeft, hoe kunnen we het dan verder verbeteren  en versterken?

Dat het menselijk delen mij boeit en dat ik mij erin verdiep, zal duidelijk zijn. Juist daarom mag een onderzoek naar hoe ik zelf zo goed mogelijk met anderen zou kunnen delen, hier niet ontbreken. Wat kan en wil ik delen? En hoe doe ik dat dan op een manier die bij mij past? Kortom: dit is een experiment, met mijzelf als proefkonijn.

Delen in de zin van nonpolipar is een gezamenlijk iets tussen minimaal twee personen, groepen of organisaties. Ik kan op deze plek alleen maar aanreiken wat ik wil delen, hoe ik dat zou willen doen en welk doel ik ermee heb. Pas als ook een andere persoon, groep of instelling ergens aansluiting  zoekt bij wat ik aanreik, is er sprake van delen. Hoever dit delen zal gaan, is een onderwerp van gesprek tussen de betrokkenen. Want om te kunnen delen in de zin van nonpolipar, is er immers overeenstemming nodig tussen iedereen die mee wil doen.

Wat ik deel, of beter gezegd wat ik aanreik om te delen, stip ik hierna in korte punten aan. Bij sommige punten geldt er een vaste vertreksituatie; bij andere ligt wat mij betreft het hele verhaal nog open. Wat ik per punt met het delen wil bereiken, is misschien ook mijzelf nog lang niet altijd even duidelijk. De nog op te richten stichting Ademodus zal daarbij ook een stem in het kapittel moeten hebben. Maar voor zover ik het nu al weet, zal ik het aangeven.

Nonpolipar en haar principiële beginsel van het delen worden uit de doeken gedaan op deze gelijknamige website.  De website is openbaar, zodat de inhoud in principe is in te zien door iedereen die dat wil. Doel is nonpolipar en haar gedachtengoed meer bekendheid te geven, zodat mensen kunnen afwegen of ze ook meer aandacht willen geven aan het delen in de betekenis die nonpolipar eraan geeft. 

De nog op te richten stichting Ademodus zal uiteindelijk het beheer van de website op zich nemen. Voor alle originele inhoud van deze website, en mogelijke in de toekomst vast te leggen uitingen van nonpolipar en/of Ademodus, is automatisch copyright van toepassing.

Nonpolipar staat open voor gesprek, overleg, afstemming, uitwisseling en samenwerking.

Nonpolipar geeft een eigen uitwerking aan het begrip delen, en wil natuurlijk ook deze uitwerking zelf graag delen. Maar als initiator van nonpolipar en proefkonijn van dienst, wil ik er ook een concrete inhoudelijke invulling aan geven.  Daarbij heb ik mij laten inspireren door mijn vorige baan, dat in het teken stond van de omgeving waarin mensen leven, wonen en werken. 

Mijn inhoudelijke bijdrage aan het delen bestaat zodoende uit het bevorderen van een gezonde en veilige thuishaven voor alle levende wezens, en de generaties die na hen komen, zowel op, als afkomstig van onze planeet aarde. Dat dit alles te maken heeft met delen, zal duidelijk zijn. In de na te streven situatie zullen de beschikbare ruimte en de bijbehorende natuurlijke hulpbronnen en andere  gebiedskenmerken gedeeld moeten worden op een wijze waar iedereen zich in kan vinden en waarmee vervolgens ook iedereen goed zal kunnen leven.

De nog op te richten stichting Ademodus zal het organisatorische vehikel zijn, dat verdere invulling en sturing aan deze bijdrage zal gaan geven. Net als nonpolipar zal Ademodus daarbij openstaan voor gesprek, overleg, afstemming, uitwisseling en samenwerking.

Omdat ik denk dat een zekere focus goed is, staat deze deelactiviteit voor mij centraal. Hierna zal ik nog andere deelactiviteiten noemen. Bruikbare spin-off daarvan, inhoudelijk, procedureel, financieel, of in welke vorm dan ook, zal voor een deel ingezet worden voor deelactiviteit Thuishaven.

Nonpolipar heeft onder eigen naam een kanaal op YouTube. De vrij toegankelijke bijdragen die daar staan, kunnen door iedereen worden bekeken en beluisterd, binnen de mogelijkheden en kaders die YouTube daarvoor biedt. Reis voor deze bijdragen af naar nonpolipar op YouTube.

Op ad hoc-basis benut nonpolipar ook andere media om van zich te laten horen. Nonpolipar is een unieke naam, wat het heel geschikt maakt als zoekterm op internet.